«Confiteor»

Μετάφραση: Σοφός, Ευρυβιάδης

Επιμέλεια κειμένου: Σκιαδέλλη, Χαρά

Η ευρηματικότητα του Καμπρέ δεν έγκειται τόσο στην περίτεχνη διασύνδεση των αφηγήσεων όσο στην επίδραση του παρελθόντος στον φυσικό κόσμο των πρωταγωνιστών του παρόντος. Η βία της Ιεράς Εξέτασης, η φρίκη του Ολοκαυτώματος δεν τίθενται μόνο ως προς το ερωτηματικό του παραλληλισμού τους, υποδεικνύουν εδώ πως η μεγάλη Ιστορία μπορεί (εν αγνοία μας) να απλώσει τελικά τις απολήξεις της από τους αιώνες για να καθορίσει μια ζωή, έναν έρωτα του σήμερα.

Μάρκος Καρασαρίνης, ΒΗΜΑgazino

Το Confiteor είναι ένα πολύτιμο κιβώτιο μνήμης, ένα σεντούκι με τιμαλφή, που μας καλεί να ανακαλύψουμε και πάλι, και ξανά, και πάντα, τον πλούτο της ανθρώπινης φαντασίας, του ανθρώπινου στοχασμού, της ανθρώπινης τέχνης και να τον στρέψουμε, και συνεχώς να τον στρέφουμε, ενάντια στην κοινοτοπία του Κακού.

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, Book Press

Πολυδιάστατο, ποιητικό, βαθιά στοχαστικό μυθιστόρημα για το κακό που διατρέχει τους αιώνες, αλλάζει μορφή, γίνεται προδοσία, αυταρχισμός, χαφιεδισμός, μισανθρωπιά, μαζική εξολόθρευση, διαπερνά την Ιστορία και εγκαθίσταται και στην καθημερινότητα, σπάζει φιλίες, διαρρηγνύει την εμπιστοσύνη, μυρίζει θάνατο.

Κατερίνα Σχινά, The Books' Journal

Το μυθιστόρημα του Ζάουμε Καμπρέ είναι ένα αφηγηματικό υπερθέαμα, ένα θαύμα της γραφής. Μέσα από την αλληλοδιείσδυση παράλληλων ιστοριών προβάλλει μια συνταρακτική ανασύνθεση του χρόνου και μαζί του κόσμου. Οι επιμέρους αφηγήσεις κερματίζονται για να υποδεχτούν περιπέτειες άλλων τόπων και χρόνων, ενώ τα πρόσωπα μεταμορφώνονται διαρκώς δοκιμάζοντας ετερόκλιτα προσωπεία του κακού, διερευνώντας τα άκρα του πόνου και της φρίκης, μέχρι να φτάσουν ξεθεωμένα ηθικά στη λέξη «Confiteor».

Λίνα Πανταλέων, Literature.gr

***

Το κείμενο του οπισθοφύλλου:

Βαρκελώνη, δεκαετία του ’50. Ο νεαρός Αντριά μεγαλώνει ανάμεσα σ’ έναν πατέρα που θέλει να του δώσει μόρφωση αναγεννησιακού ανθρώπου, να τον κάνει γνώστη πολλών γλωσσών, και μια μητέρα που τον προορίζει για την καριέρα δεξιοτέχνη βιολονίστα. Ο Αντριά, ευφυής, μοναχικός

και υπάκουος, προσπαθεί να ικανοποιήσει τις υπέρμετρες και αντιφατικές φιλοδοξίες των γονιών του, ώς τη στιγμή που ανακαλύπτει την ύποπτη προέλευση του οικογενειακού πλούτου και άλλα ανομολόγητα μυστικά. Πενήντα χρόνια μετά, ο Αντριά, λίγο πριν χάσει τη μνήμη του, προσπαθεί να ανασυνθέσει την οικογενειακή ιστορία, ενώ γύρω από ένα εκπληκτικό βιολί του 18ου αιώνα διαπλέκονται τραγικά επεισόδια της ευρωπαϊκής ιστορίας, από την Ιερά Εξέταση ώς τη δικτατορία του Φράνκο και τη ναζιστική Γερμανία, με αποκορύφωμα το Άουσβιτς, το απόλυτο κακό.

Φιλόδοξο, συναρπαστικό μυθιστόρημα, που καταπιάνεται με τα μεγάλα ζητήματα της ζωής –την εξουσία, τον πόνο, τη μεταμέλεια, το κακό και την εξιλέωση, την εκδίκηση, την αγάπη, την ενοχή και τη συγχώρεση–, με υπέροχη γλώσσα και μια εντυπωσιακή πλοκή.

Το "Confiteor" έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το βραβείο Κριτικών Serra d’Or 2012, το βραβείο M. Àngels Anglada 2012, το βραβείο La tormenta en un Vaso 2012, το βραβείο Crexells 2012, το βραβείο Courrier International για το καλύτερο ξένο μυθιστόρημα του 2013.

Μεταφράστηκε σε δεκαπέντε γλώσσες και σημείωσε παντού ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία, πουλώντας πάνω από 1.000.000 αντίτυπα.

***

Ο Ζάουμε Καμπρέ γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1947. Σπούδασε καταλανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Λέριδα. Έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια, τηλεοπτικά και κινηματογραφικά σενάρια.

Στα ελληνικά, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πάπυρος και το μυθιστόρημά του Οι φωνές του ποταμού Παμάνο.

***

Ο Καμπρέ συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μεγάλους συγγραφείς, εκείνους δηλαδή που είναι συναρπαστικοί ως προς το περιεχόμενο, απαιτητικοί και επινοητικοί ως προς τη μορφή των βιβλίων τους.

Le Monde

Αυτό το εντυπωσιακό μυθιστόρημα διαθέτει τον αφηγηματικό ιστό του Απόλυτου κειμένου.

El País

Εκδοτικό γεγονός.

Le Journal du Dimanche

Με αυτό το αριστούργημα, ο Καμπρέ φτάνει στις κορυφές της λογοτεχνίας.

Le Figaro

Μυθιστορηματικός κολοσσός, αινιγματικό αστυνομικό μυθιστόρημα, παράφορα φιλόδοξο, σίγουρα σαγηνευτικό.

Le Nouvel Observateur

Μεγαλειώδες κείμενο.

Télérama

Αριστουργηματική αφήγηση.

La Croix

Περνά από την πρωτοπρόσωπη στην τριτοπρόσωπη αφήγηση, από τη Βαρκελώνη στη Ρώμη και από τη Ρώμη στο Άουσβιτς, όπως σε μια σακόν του Μπαχ ή στις μελαγχολικές φωνές του Κονσέρτου στη μνήμη ενός αγγέλου του Άλμπαν Μπεργκ.

Libération

Αριστούργημα; Η λέξη είναι φτωχή.

Le Figaro Magazine